ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΜΟΣΧΟΣ

  

ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ

...

Όταν ο φίλος μου ήταν φοιτητής, έμενε εκεί κοντά, κι εξέφρασε την επιθυμία να ξαναδεί, έστω κι απ’ έξω, το διαμέρισμά του. Ανηφορίσαμε ένα στενό δρομάκι, την οδό Στέφανου Τάττη. Ο Στέφανος Τάττης ήταν ένας μεγαλέμπορος καπνού με σημαντική κοινωνική προσφορά στην Ελληνική κοινότητα της Πόλης και γόνος του Κωνσταντίνου Τάττη, που διετέλεσε Φιλικός. Έπειτα κόψαμε αριστερά, στην οδό Κουκουφλή, για τον οποίο δεν ήξερα τίποτα. Εκεί, επί της Κουκουφλή, μου είπε πως ήταν παλιά ένα μπαρ  με κορίτσια, κι έπειτα, σηκώνοντας το κεφάλι, μου ’δειξε επί της οδού Πρασακάκη, στην οποία η Κουκουφλή κατέληγε, την πολυκατοικία και το διαμέρισμά του. Ένα στενό μπαλκονάκι είδα μόνο, η πρόσοψη του διαμερίσματος χάνονταν πίσω από ψηλά φυτά κι από μια κατεβασμένη τέντα. Μου ’πε πως απ’ το μπαλκόνι καμάκωσε μια γκόμενα, που ’χε βγει απέναντι ν’ απλώσει.

                Ο Πρασακάκης ήταν ένας μεγαλογιατρός, που, καθότι φιλεύσπλαχνος, έκανε πολλές αγαθοεργίες. Ο τρόπος που επισκεπτόταν τους ασθενείς του έμεινε παροιμιώδης. Επειδή δεν υπήρχαν αυτοκίνητα, μετέτρεψε, προσαρμόζοντας δυο καδρόνια στα πλαϊνά της, μια πολυθρόνα σε όχημα και με τη βοήθεια δύο στιβαρών χαμάληδων μετακινούνταν. Αργότερα εγκατέλειψε αυτό το ιδιότυπο μέσο και πήγαινε με άλογο.

...

Από τη συλλογή διηγημάτων ΛΕΙΨΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ

(Πορτραίτο από το Φωτ.Αρχείο: © Γιάννη Δ. Βανίδη)