Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΤΑΥΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ


            Λίγοι καλοφαγάδες, κυρίως –δεν θα το πιστέψεις- καλόγεροι, είχαν ανακαλύψει, για παράδειγμα, την ψαροταβέρνα του «Μπιρ Αλλάχ», στου Χαριλάου, που ήταν απλή, αλλά έβρισκες οπωσδήποτε φρέσκο ψάρι, γιατί το αφεντικό ψάρευε ο ίδιος τη μαγειριά της ημέρας. Συχνά ερχόταν στη Θεσσαλονίκη ο φίλος μου ο Ιόλας, με ένα μικρό αεροπλάνο, για να φάει λαχταριστό ψάρι στην ταβέρνα του «Μπιρ Αλλάχ» και να κουβεντιάσει με τους φίλους του, ιδιαίτερα με μένα. Είχε βαφτίσει την κόρη μου, την Τάνια, και της είχε χαρίσει ένα ωραίο κρυστάλλινο καράβι. Τον εκτιμούσα ολόψυχα, γιατί ήταν εκκεντρικός, πρωτοπόρος, σαρωτικός. Διάσημος γκαλερίστας, άνθρωπος έξυπνος με χιούμορ, εστέτ. Οι συμπατριώτες του τον καταδίωξαν από ζήλεια, τον συκοφάντησαν για αρχαιοκαπηλία, για πορνεία, για ανθελληνισμό. Ποιον, αυτόν που τους είχε δοξάσει στο εξωτερικό; Χάθηκε, πάντως, η θαυμάσια συλλογή  του με έργα τέχνης. Ποιος ή ποιοι τη βούτηξαν δεν ξέρω. ...
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα ΑΧ, ΕΛΛΑΔΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ
(Πορτραίτο από το Φωτ.Αρχείο: © Γιάννη Δ. Βανίδη)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου